အားလုံး အတြက္​

အားလုံး အတြက္
ျမန္မာနိင္ငံေတာ္၏ အနာဂတ္ ေငြစက္ကူ အသစ္ အားလုံး အတြက္
Thursday, April 30, 2009
အေတြ႔အၾကံဳသစ္တစ္ခု....

Aung: မႏိုင္းေရ ...... ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ မႏိုင္းဘ၀တစ္ေလ်ာက္မွာ အေပ်ာ္ဆုံးတစ္ေန႔ အေၾကာင္းကုိ စာတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးေပးပါ။ ဒါမွမဟုတ္ ေမ့လုိ႔မရႏိုင္တဲ့ ေန႔တစ္ေန႔အေၾကာင္းကုိေပါ့။

ေရႊမန္းသား "ေအာင္" ရဲ႕ အေျပာကို Orange Chit Thu ကပါ ေထာက္ခံခဲ့လို႔ ဒီစာကို ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အေပ်ာ္ဆံုးေန႔ဆိုတာ တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြအတြက္ ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန႔၊ ႏိုင္ငံျခားထြက္တဲ့ေန႔၊ ထီေပါက္တဲ့ေန႔.... စတာေတြ ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္။ ကြ်န္မအတြက္က ေပ်ာ္တဲ့ေန႔ေတြပဲရွိတယ္.. အေပ်ာ္ဆံုးေန႔ဆိုတာမ်ဳိး သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မရွိဖူးဘူး။ ေပ်ာ္တဲ့ေန႔မွာ ရယ္ေမာစရာ၊ ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးစရာေတြ ပါမယ္ဆိုတာ မေျပာလည္း သိၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကြ်န္မအတြက္ ေမ့မရတဲ့ေန႔ဆိုျပီး သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မရွိေပမယ့္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ၊ ဝမ္းနည္းစရာနဲ႔ ေမ့လို႔မရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိခဲ့တယ္။ ဝမ္းနည္းစရာကို ေမ့ထားျပီး ေပ်ာ္စရာေတြကိုပဲ ကြ်န္မ မ်ားမ်ားမွတ္ထားပါတယ္။ အခုလည္း (ကြ်န္မအတြက္) အမွတ္တရလည္းျဖစ္၊ ရယ္လည္း ရယ္ခ်င္တဲ့ အျဖစ္တစ္ခုကို ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလး ေရးခ်လိုက္ပါတယ္။

ကြ်န္မအခု သင္ရတဲ့ ကေလးေတြက ၁၂ႏွစ္၊ ၁၃ႏွစ္ အရြယ္ေတြမ်ားတယ္။ သူတို႔အရြယ္က အရာရာ စူးစမ္းစပ္စုခ်င္ၾကတဲ့ အရြယ္ေတြ၊ ဆိုးလို႔ ေပ်ာ္လို႔ ေကာင္းတဲ့အရြယ္ေတြျဖစ္တယ္။ အတန္းထဲမွာ အမ်ားက ဗမာစကား ေကာင္းေကာင္းမေျပာတတ္တဲ့ ရွမ္း၊ အခါ၊ တရုတ္၊ ဝ ေတြျဖစ္တယ္။ "ဆရာမ ကြ်န္ေတာ္ ေရစားခ်င္တယ္" ဆိုတဲ့ လူမ်ဳိးေတြေပါ့။ (ေရေသာက္ခ်င္တာကို ဆိုလိုပါတယ္) ကြ်န္မလည္း ရွမ္းလိုက မလည္မဝယ္၊ အခါ၊ ဝလိုက မတတ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္တယ္။ အတန္းထဲမွာ စကားႏွစ္မ်ဳိး၊ သံုးမ်ဳိးတတ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ဘာသာျပန္ငွားထားရတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ အတန္းတက္စ တစ္ေန႔မွာ ရွမ္းမ ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္က ကြ်န္မကို လာတိုင္တယ္။ "ဆရာမ.. ဆရာမ.. အားတီ သမီး ရင္ကို လာကိုင္တယ္။ အခုနားက သမီးအေမ ေက်ာင္းလိုက္လာတယ္၊ အားတီကို မေတြ႔လို႔ ဆရာမကို တိုင္တာ" တဲ့။ (ဗမာစကားေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေျပာတတ္သူမို႔ "ရင္"လို႔ သူမသံုးဘူး။ ကြ်န္မက ဖတ္ရ ယဥ္ေက်းေအာင္ ရင္လို႔ သံုးလိုက္တာပါ) တိုက္ရိုက္ၾကီး ေျပာလာတဲ့ စကားေၾကာင့္ ကြ်န္မ ေၾကာင္သြားတယ္။ နားလည္း ရွက္သြားသလိုပဲ။ သူေျပာတဲ့ အားတီဆိုတဲ့ ရွမ္းေကာင္ေလးက အတန္းထဲမွာ ဟိုလူစ၊ ဒီလူစနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ ဒီေက်ာင္းသူေလးရဲ႕ ရင္ကို စေနာက္ရင္း ထိမိတာလား? သူ တမင္ပဲ သြားကိုင္ခဲ့တာလား မသိဘူး...

ေက်ာင္းသားက ဆရာမကို အားကိုးတၾကီးနဲ႔ တိုင္လာျပီဆိုေတာ့ ကြ်န္မလည္း "ေအး.. ခဏေန ဆရာမ ဆံုးမေပးမယ္" ဆိုျပီး စာစသင္လိုက္တယ္။ အုပ္ထိန္းသူေတြပါ ပါလာႏိုင္ေလာက္တဲ့ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ၾကံဳတဲ့ ျပႆနာမို႔ ကြ်န္မ ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲ မသိခဲ့ဘူး။ လုပ္သက္က မရင့္ေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳလည္း မရွိျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အားတီကို လူသိရွင္ၾကား ဆိုဆံုးမမိရင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ေက်ာင္းသားေတြ ဝိုင္းေလွာင္ၾကမွာလည္း စိုးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာသင္ရင္း အားတီကို ဘယ္လို ဆံုးမရမလဲလို႔ ကြ်န္မေတြးေနမိတယ္။

အတန္းေျပာင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အားတီကို ကြ်န္မနားေခၚလိုက္တယ္။

"အားတီ .. နင္ သူ႔ကို ဘာသြားလုပ္လဲ" လို႔ ကြ်န္မ ေမးေတာ့ "ဘာမွမလုပ္ဘူး" တဲ့။

"သူ႔ရင္ကို သြားကိုင္တယ္ဆို" ဆိုေတာ့ "ရင္" ဆိုတာကို သူနားလည္ပံု မရလို႔ "ဘာမွမလုပ္ဘူး" ဆိုတာပဲ ျပန္ေျဖတယ္။

"မိန္းကေလးက ေယာက္်ားေလးေတြနဲ႔ မတူဘူး။ ေလွ်ာက္သြားမထိ ရဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား" လို႔ ဆရာမၾကီးေလသံနဲ႔ ကြ်န္မ ထပ္ေျပာေတာ့ (နားမလည္ဟန္နဲ႔) "မသိဘူး" တဲ့။ ခက္ေတာ့ေနျပီ..... သူဘာလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို အလြယ္တကူသိေအာင္ ဒီဆရာမ ဘယ္လိုရွင္းရမလဲ မသိ?

"နင္.. ဒီလို သြားလုပ္တယ္ဆို" ဆိုျပီး ရုတ္တရက္ သူ႔ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ကိုင္သလို လုပ္ထည့္လိုက္မွ ပါးစပ္ပိတ္ျပီး သူ ေခါင္းညိတ္သြားေတာ့တယ္။

ကြ်န္မက ရယ္လည္းရယ္ခ်င္၊ လက္သရမ္းခ်င္တဲ့ သူ႔ကို ေဒါသလည္းထြက္နဲ႔ မ်က္ႏွာကုိ အတည္ဆံုးထားျပီး "ဘယ္လက္လဲ" လို႔ ေမးလိုက္တယ္။ သူဘာမွ မေျပာဘဲ ညာဖက္လက္ကို ထုတ္ေပးပါတယ္။ တုတ္ယူျပီး ထုတ္ေပးတဲ့ သူ႔ညာလက္ကို ကြ်န္မ ခပ္နာနာေလး ႏွစ္ခ်က္ဆင့္ ရိုက္ထည့္လိုက္မိတယ္။ ျပီးေတာ့ ေယာက္်ားေလးနဲ႔ မိန္းကေလးက မတူတဲ့အေၾကာင္း၊ လက္သရမ္းျပီး ေလွ်ာက္မထိသင့္ေၾကာင္း၊ ထပ္လုပ္ရင္ မိဘေတြ၊ ေက်ာင္းအုပ္ေတြပါ ပါလာႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္တယ္။ ကြ်န္မေျပာတာကို အားတီ နားလည္လား? မလည္လားေတာ့ မသိဘူး။ ကြ်န္မေျပာျပီးတာနဲ႔ အခန္းျပင္ကို သူထြက္သြားလိုက္တယ္။ ကြ်န္မက ေနရာမွာပဲ ရယ္ခ်င္သလိုလိုနဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္။

ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ မဖြယ္မရာ လုပ္ခံလိုက္ရလို႔ ကြ်န္မရယ္ခ်င္၊ ေပ်ာ္ရႊင္သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ နားမလည္သူကို နားလည္ေအာင္ လုပ္ျပလိုက္တဲ့ ကိုယ့္အျပဳအမႈကိုပဲ ရယ္ခ်င္မိတာပါ။ ဆရာမတစ္ခ်ဳိ႔ကို ဒီအျဖစ္ေျပာျပေတာ့ သူတို႔လည္း ျပံဳးမိၾကတယ္။ ဒီအျဖစ္က ဆရာမျဖစ္စ အေတြ႔အၾကံဳအျဖစ္ ကြ်န္မဘဝမွာ မွတ္မွတ္ရရ ေမ့မရေအာင္ က်န္ေနခဲ့မွာ ေသခ်ာပါတယ္။

(ေရးခိုင္းတ