ပန္းခ်စ္သူ
Saturday, July 1, 2017
အရဟံ
သမာဓိဂုဏ္ ပညာဂုဏ္ ၀ိမုတၱိဂုဏ္
၀ိမုတၱိဉာဏဒႆနဂုဏ္တို႔ႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္
မူေသာေၾကာင့္လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါ
အေပါင္းတို႔၏ပူေဇာ္အထူးကိုခံယူေတာ္
မူထိုက္ေပေသာျမတ္စြာဘုရား။
အရဟံ= ၀ါသနာႏွင့္တကြတစ္ေထာင့္ငါးရာကိေလ
သာအညစ္အေၾကးတို႔မွကင္းေ၀း
စင္ၾကယ္ေတာ္မူေပေသာျမတ္စြာဘုရား။
အရ ဟံ= ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟအစရွိေသာ ကိေလ
သာရန္သူတို႔ကိုပယ္သတ္ေတာ္မူၿပီး
ျမတ္စြာဘုရား။
အရ ဟံ= သံသရာစက္၏အေထာက္အပံ့တို႔ကိုခ်ိဳးဖ်က္
ေတာ္မူၿပီးေသာျမတ္စြာဘုရား။
အ ရဟံ= မ်က္ေမွာက္မ်က္ကြယ္အခ်င္းခပ္သိမ္းစင္ၾကယ္
၍ဆိပ္ကြယ္ရာမရွိေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရား။
သမၼာသမၺဳေဒၶါ=သစၥာေလးပါးခပ္သိမ္းေသာတရားတို႔
ကို သူတစ္ပါးထံနည္းမခံပဲ ကိုယ္တိုင္ဉာဏ္
ဟုန္အစြမ္းျဖင့္စူးစမ္းရွာေဖြကာမွန္ကန္စြာသိ
ေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရား။
၀ိဇၨာစရဏသပၸေႏၷာ=၀ိဇၹာမည္ေသာဉာဏ္ထူးသံုးပါး၊ဉာဏ္
ထူးရွစ္ပါး၊စရဏမည္ေသာ အေျခခံအက်င့္တရား ဆယ့္ငါးပါးတို႔ႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေပေသာ
ျမတ္စြာဘုရား။
သုဂေတာ=သတၱ၀ါတို႔အားအက်ိဳးမ်ားေၾကာင္းဟုတ္မွန္ေသာ စကားေကာင္းကိုသာ ေျပာဆုိေတာ္မူ
တတ္ေပသာျမတ္စြာဘုရား။
သုဂေတာ=မဂၢင္ရွစ္ျဖာတင့္တယ္ေတာ္္အမူအရာျဖင့္ေကာင္း စြာသြားျခင္း ေကာင္းစြာ ျဖစ္ျခင္းရွိေတာ္မူေသာ
ျမတ္စြာဘုရား။
ေလာက၀ိဒူ=ေလာက၏အေၾကာင္းအရာအလံုးစံုကိုအကုန္
အစင္သိျမင္ေတာ္မူေပေသာျမတ္စြာဘုရား။
အႏုတၱေရာ=အျမင့္ျမတ္ဆံုးျဖစ္ေသာ သလဂုဏ္သမာဓိဂုဏ္
ပညာဂုဏ္၀ိမုတၱိဂုဏ္
၀ိမုတၱိဉာဏဒႆနဂုဏ္တို႔ႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္
မူေသာေၾကာင့္ေလာကဓာတ္အလံုး အျမတ္ဆံုး
ျဖစ္္ေတာ္မူေပေသာျမတ္စြာဘုရား။
ပုရိသဓမၼသာရထိ=ယဥ္ေက်းလိမၼာပညာအသိမရွိၾကေသး
မျပဳၾကေသး၍ဆံုးမေပးထိုက္ေသာပုဂၢိဳလ္တို႔အား
ယဥ္ေက်းလိမၼာပညာျပည့့္၀အခ်ိဳးက်ေအာင္ဆံုး သြန္သင္ေတာ္မူတတ္ေပေသာျမတ္စြာဘုရား။
အႏုတၱေရာ ပုရိသဓမၼသာရထိ=ဆံုးမထိုက္ေသာပုဂၢိဳလ္တို႔
အားညႊန္ၾကားသြန္သင္ပဲ့ျပင္ဆံုးမမႈအတုမရွိအျမတ္
ဆံုးျဖစ္ေတာ္မူေပေသာျမတ္စြာဘုရား။
သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ=ခ်မ္းသာရေၾကာင္းလမ္းေကာင္းညႊန္ျပ
ဆံုးမေတာ္မူတတ္၍ လူနတ္တို၏ဆရာျမတ္အစစ္
ျဖစ္ေတာ္မူေပေသာျမတ္စြာဘုရား။
ဗုေဒၶါ=တရားအလံုးစံုကိုအကုန္အစင္သိေတာ္မူေသာျမတ္စြာ ဘုရား။
ဘဂ၀ါ=ဘုန္းေတာ္အနႏၱ ကံေတာ္အနႏၱ ဉာဏ္ေတာ္အနႏၱ
တန္ခိုးေတာ္အနႏၱတို႔ႏွင့္လံုး၀ဥႆံုျပည့္စံုေတာ္
မူေပေသာျမတ္စြာဘုရား။
အရဟံ ကိုးပါးေသာဂုဏ္ေတာ္ ဆယ္ပါးေသာ
ဂုဏ္ေတာ္ အနႏၱဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူးေတာ္အေပါင္းတို႔ႏွင့္
ျပည့္စံုေတာ္မူျငားသဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားကို ဘုရားတပည့္
ေတာ္သည္ရိုေသျမတ္ႏိုးလက္စံုမိုး၍ ရွိခိုးပူေဇာ္ဖူးေမွ်ာ္မာန္
ေလ်ွာ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ ျမတ္စြာဘုရား။
Tuesday, April 18, 2017
ဗုဒၶဝင္
Monday, 26 December 2011
ဗုဒၶ၀င္အက်ဥ္း
၂။ ဗ်ာဒိတ္ခံယူေသာေန႔ - ကဆုန္လျပည့္ေန႔၊
၃။ ဗ်ာဒိတ္ေပးေသာဘုရား - ဒီပကၤရာဘုရား၊
၄။ ပါရမီျဖည့္ဖက္ - သုမိတၱာအမ်ိဳးသမီး၊
၅။ ပါရမီျဖည့္ရာကာလ - ေလးသေခၤ်ႏွင့္ကမၻာတစ္သိမ္း(သုေမဓာရွင္ရေသ့ဘ၀မွ ေ၀ႆႏၱရာဘ၀ထိ)
၆။ ျဖည့္ခဲ့ေသာပါရမီမ်ား - ဒါနစေသာ ပါရမီ(၁၀)ပါး၊
၇။ ပါရမီျဖည့္ရျခင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္ - သတၱ၀ါမ်ား၏ အက်ိဳးေဆာင္ရြက္ရန္၊
၈။ ေနာက္ဆုံးစံခဲ့ေသာနတ္ျပည္ - တုသိတာနတ္ျပည္၊
၉။ နတ္သားအမည္ - ေသတေကတုမည္ေသာနတ္သား၊
၁၀။ ဘုရားျဖစ္ရန္ ေတာင္းပန္သူ - နတ္၊ ျဗဟၼာမ်ား၊
၁၁။ ၾကည့္ျခင္းႀကီးငါးပါး - ကာလ၊ ဒီပ၊ ေဒသ၊ ကုလ၊ မာတုအာယုပရိေစၦဒ၊
၁၂။ မယ္ေတာ္အိပ္မက္ - နတ္မင္းမ်ားကအေနာတတၱအုိင္မွေရကုိသယ္ၿပီးခ်ိဳးေပးျခင္း၊က်ာက္ဖ်ာမွာအိပ္၊
ဆင္ျဖဴေတာ္၀င္သည္ဟုမက္၊
၁၃။သေႏၶယူေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္(၆၇)ခု၊ ၀ါဆုိလျပည့္ ၾကာသပေတးေန႔၊
၁၄။ မိဘအမည္ - သုေဒၶါဒန၊ မာယာေဒ၀ီ၊
၁၅။ ေနျပည္ေတာ္ - ကပိလ၀တ္ျပည္(သကၠတုိင္း)၊
၁၆။ အမ်ိဳးအႏြယ္ - သာကီ၀င္မင္းမ်ိဳး၊
၁၇။ ဖြားေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္(၆၈)ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ ေသာၾကာေန႔၊
၁၈။ဖြားရာဌာန - လုမၺိနီ ဥယ်ာဥ္(ကပိလ၀တ္ႏွင့္ ေဒ၀ဒဟၾကား)၊
၁၉။ ဖြားကာစ စကား - အေဂၢါဟမသၼႎ ေလာကႆ၊ ေဇေ႒ာဟမသၼႎ ေလာကႆ၊ ေသေ႒ာ ဟမသႎၼ
ေလာကႆ၊
၂၀။ ဖြားခါစေျခလွမ္း - ေျမာက္အရပ္သုိ႔ (၇)လွမ္း၊
၂၁။ ဘုရားျဖစ္မည္ဟု ဧကန္ေဟာသူ - ေကာ႑ညပုဏၰား၊
၂၂။ မိေထြးေတာ္အမည္ - ေဂါတမီ၊
၂၃။ မင္းသားအမည္ - သိဒၶတၳမင္းသား၊
၂၄။ ဖြားဖက္ေတာ္မ်ား - ယေသာ္ဓရာ၊ အာနႏၵာ၊ ဆႏၵအမတ္၊ ကာလုဒါယီအမတ္၊က႑ကျမင္း၊ဗာဓိပင္၊
ေရႊအုိး(၄)လုံး၊
၂၅။ မင္းသားငယ္ကုိျမင္၍ ငုိေသာရေသ့ - ေဒ၀ီလရေသ့၊
၂၆။ ျပေသာအတတ္ပညာ - ေလးအတတ္ပညာ၊
၂၇။ ၾကင္ယာေတာ္ - ယေသာ္ဓရာ၊
၂၈။ စံေသာနန္းျပႆဒ္ - ေႏြရာသီစံဘုံ(၅)ဆင့္ရိွ (ရမၼ)၊ ေဆာင္းရာသီစံဘုံ(၇)ဆင့္ရိွ (သုရမၼ)၊
မုိးရာသီစံဘုံ(၉)ဆင့္ရိွ (သုဘ)၊
၂၉။ရင္ေသြးေတာ္ - ရာဟုလာ၊
၃၀။ နန္းစံေသာႏွစ္ - ၁၃ ႏွစ္ (၁၆ႏွစ္ မွ ၂၉ႏွစ္အထိ)၊
၃၁။ ျမင္ေသာနိမိတ္ - သူအုိ၊ သူနာ၊ သူေသ၊ ရဟန္း၊ (ေလးလတစ္ႀကိမ္ေတြ႔ျမင္သည္)၊
၃၂။ ေတာထြက္ေသာအသက္ -(၂၉)ႏွစ္၊
၃၃။ ေတာထြက္ေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္(၉၇)ခု၊ ၀ါဆုိလျပည့္၊ တနလၤာေန႔၊ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္၊
၃၄။ ေတာထြက္ခ်ိန္ပါသူ - က႑ကျမင္းႏွင့္ ျမင္းၿပီးဆြဲေမာင္ဆန္၊
၃၅။ ျဖတ္ကူးေသာျမစ္ - အေနာ္မာျမစ္၊
၃၆။ ပယ္ေသာအရာ - ဆံေတာ္ႏွင့္အ၀တ္၊
၃၇။ ဆံေတာ္တည္ရာေစတီ - တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ စူဠာမဏိေစတီ၊
၃၈။ အ၀တ္ေတာ္ေစတီ - ျဗဟၼာျပည္ ဒုႆေစတီ၊
၃၉။ သကၤန္းပရိကၡရာလွဴသူ - ဃဋိကာရျဗဟၼာ၊
၄၀။ ေတာထြက္ၿပီးစ ဦးစြာဆရာ - အာဠာရ ရေသ့၊ ဥဒကရေသ့၊
၄၁။ ဒုကၠရစရိယာက်င့္ရာ႒ာန - ဥရုေ၀ဠေတာ၊
၄၂။ ဒုကၠရစရိယာက်င့္ေသာႏွစ္ - (၆)ႏွစ္၊
၄၃။ ဘုရားျဖစ္ေသာႏွစ္ - မဟာသကၠရာဇ္(၁၀၃)ခု၊ ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔၊
၄၄။ ဘုရားျဖစ္ခ်ိန္အသက္ - (၃၅)ႏွစ္၊
၄၅။ ဘုရားျဖစ္ခ်ိန္လူတုိ႔သက္တမ္း - (၁၀၀)ႏွစ္၊
၄၆။ ဒုကၠရစရိယာက်င့္ခ်ိန္အလုပ္အေၾကြး- ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦး၊
၄၇။ ဃနာႏုိ႔ဆြမ္းကပ္လွဴသူ - သုဇာတာအမ်ိဳးသမီး(ေသနနိဂုံး)။
၄၈။ ေရႊခြက္ေမွ်ာေသာျမစ္ - ေနရဥၥရာျမစ္၊
၄၉။ ေရႊခြက္သိမ္းသူ - ကာလနဂါး၊
၅၀။ ေဗာဓိပင္သြားျမက္လွဴသူ - ေသာတၳိယျမက္ရိတ္သမား၊
၅၁။ ျမက္မွျဖစ္ေသာအရာ - ေရႊပလႅင္၊
၅၂။ ဘုရားေအာင္ျမင္ေသာအရာ - ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္၊
၅၃။ ေရႊပလႅင္လာလုသူ - ၀သ၀တၱီနတ္ျပည္ေန မာရ္နတ္၊
၅၄။ ဘုရားဘက္မွသက္ေသျပဳသူ - ၀သုႏၵေရ ေျမေစာင့္နတ္၊
၅၅။ ဘုရားကုိလာ၍ဖ်ားေရာင္းသူ - တဏွာ၊ အရတီ၊ ရာဂါ (မာရ္နတ္၏ သမီးမ်ား)၊
၅၆။ ဘုရားရွင္ေရွးဦးစြာရေသာဥာဏ္မ်ား-ပထမယာမ္၌ ပုေဗၺနိ၀ါသဥာဏ္၊ ဒုတိယယာမ္၌ ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္၊
တတိယ ယမ္၌ အာသ၀ကၡယဥာဏ္။
၅၇။ဘုရားရွင္၏ ပထမဗုဒၶ၀စန - အေနကဇာတိသံသာရံ စေသာ စိတ္ထဲမွ ဆင္ျခင္ေသာစကား၊
၅၈။ ခုႏွစ္ရက္ ခုႏွစ္လီ သတၱဟမ်ား - ပလႅကၤ သတၱာဟ၊ အနိမိသသတၱာဟ ရတနစကၤမသတၱာဟ၊
အဇပါလ သတၱာဟ၊မုစလိႏၵသတၱာဟ၊လင္းလြန္းပင္သတၱာဟ၊
ရတနဃရသတၱာဟ၊
၅၉။ မာရ္နတ္၏ သမီးမ်ားလာျဖားေယာင္းေသာ သတၱာဟ - အဇပါလသတၱာဟ၊
၆၀။ သုတ္၊ အဘိဓမၼာ၊ ၀ိနည္းကုိ ဆင္ျခင္ေသာသတၱာဟ - ရတနဃရ သတၱာဟ၊
၆၁။ တပုႆ၊ ဘလိႅကတုိ႔ကို ဆံေတာ္ေပးေသာသတၱာဟ -လင္းလြန္းပင္သတၱာဟ၊
၆၂။ ဘုရားရွင္တရားေဟာရန္ေတာင္းပန္သူ - သဟမၸတိျဗဟၼာ၊
၆၃။ ဘုရားရွင္ ေဗာဓိပင္အၾကြလမ္းမွာ ေတြ႕သူတကၠဒြန္း - ဥပက၊
၆၄။ ဓမၼစၾကာေဟာေသာေန႔ - (၁၀၃)ခု၊ ၀ါဆုိလျပည့္၊ စေနေန႔၊
၆၅။ ပထမဦးဆုံးရဟႏၱာျဖစ္သူ - ရွင္ေကာ႑ည၊
၆၆။ ေဒြ၀ါစိကသရဏဂုံတည္သူ - တပုႆႏွင့္ ဘလိႅက၊
၆၇။ ေတ၀ါစိက သရဏဂုံတည္သူ - ယသ သတုိ႔သားမိသားစု၊
၆၈။ လက္ယာရံ အဂၢသာ၀က - ရွင္သာရိပုၾတာ၊
၆၉။ လက္၀ဲရံ အဂၢသာ၀က - ရွင္မဟာေမာဂၢလာန္၊
၇၀။ ဘုရားရွင္အဆုံးအမ - ပရိယတၱိ၊ ပဋိပတိၱ၊ ပဋိေ၀ဓ၊
၇၁။ က်င့္စဥ္သိကၡာ - သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊
၇၂။ ခ်မွတ္ေသာလမ္းစဥ္ - မဂၢင္ရွစ္ပါး၊ မဇၩိမပဋိပဒါလမ္းစဥ္၊
၇၃။ တရားေဟာေသာႏွစ္ - (၄၅)၀ါ၊
၇၄။ ေဟာခဲ့ေသာတရားေပါင္း - ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း (၈၄၀၀၀)၊
၇၅။ ဘုရားရွင္အားလုပ္ေၾကြးသူ - ရွင္အာႏၵာ၊
၇၆။ ေနာက္ဆုံးဆြမ္းလွဴသူ - စုႏၵသူၾကြယ္၊
၇၇။ ေနာက္ဆုံးကၽြတ္သူ - သုဘဒၵပရိဗုိဇ္၊
၇၈။ ေနာက္ဆုံးစကား - ဟႏၵဒါနိ ဘိကၡေ၀ အာမႏၱယာမိ ေ၀ါ ၀ယဓမၼာ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ၊
၇၉။ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေသာအသက္ - သက္ေတာ္(၈၀)၊
၈၀။ ပရိနိဗၺာန္စံေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္(၁၄၈)ခု၊ ကဆုန္လျပည့္၊ အဂၤါေန႔၊
၈၁။ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရာအရပ္ - မလႅာတုိင္း၊ မလႅာမင္းတုိ႔၏ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္၊
၈၂။ ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ေသာေန႔ - (၁၄၈)ခု၊ ကဆုန္လဆုတ္(၁၂)ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔၊
၈၃။ ဓာတ္ေတာ္ေ၀ေသာပုဏၰား - ေဒါနပုဏၰား၊
၈၄။ ၾကြင္းေသာဓာတ္ေတာ္ - ၈ စိတ္ (၂တင္း)၊
၈၅။ မၿပိဳကြဲေသာဓာတ္ေတာ္ - စြယ္ေတာ္ေလးဆူ၊ ညွပ္ရုိးေတာ္ႏွစ္ဆူ၊ နဖူးသင္းက်စ္တစ္ဆူ။
ယခုတင္ျပသည့္ ဗုဒၶ၀င္အက်ဥ္းအား ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈေႏြရာသီသင္တန္း စာအုပ္မွကူးယူတင္ျပပါသည္။
Tuesday, June 28, 2016
ျမန္မာ့အလွ
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳး တစ္ဦးပါ။ ျမန္မာပီသတဲ့ ဘယ္ျမန္မာကို မဆို ေလးစားတန္ဖိုး ထားပါ တယ္။ ျမန္မာပီသတာကို အရမ္းသေဘာက်တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အံ့ၾသသင့္စရာ အေကာင္းဆံုး ျမင္ ကြင္းေတြကို ျမင္လိုက္တာမို႔ ဒီစာကို ေရးေပးလိုက္ျခင္းပါ။ အာဖရိက ဘုန္းၾကီး ဒက္စမြန္ တူးတူးနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ================================ဒူးေထာက္ေစရန္ ၀တ္ရံုၾကီး ျခံဳခဲ့သလားကမၻာကေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆုရွင္လို႔ ေျပာၾကမယ္။ ဘာသာတရားေတြ အေနနဲ႔ၾကည့္ရင္ သူက ဘုန္းၾကီး ေပါ့။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဆာင္ရြက္တယ္ ဆိုေပမယ့္ ထာ၀ရ ဘုရားသခင္ေတြ၊ ကယ္တင္ ရွင္ေတြ ဆုိတဲ့ အယူအဆနဲ႔ ၾကည့္ရင္ အာဖရိကၾကီးဟာ အယူ တိမ္းေနသူပါပဲ။ လက္မွာလည္း အကြင္းေတြ၀တ္၊ လက္ စြပ္ ၾကီး တေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ လက္၀ါးကပ္တိုင္ၾကီးကို ခ်ိတ္ျပီး ပန္းေရာင္၀တ္စံုၾကီး ၀တ္လာေတာ့ ေဒၚေအာင္ ဆန္း စုၾကည္ က ဒူးေထာက္ ဦးညႊတ္တယ္။ အာမင္ ပံုစံ လုပ္တယ္။ ေၾသာ္..ဘုန္းၾကီးလို႔ သေဘာ ထားတာ ေန မွာေပါ့လို႔ ေတြးမဆံုးခင္ အဲဒီဘုန္းၾကီးဆိုသူက ၈၈ ရံုးခန္း ကို ရွပ္အက်ၤီနဲ႔ ေရာက္ သြားျပန္ေရာ။ ဒူးေထာက္ျပီး အျခားဘာသာလို ကန္ေတာ့ေနတာ၊ ကုလားထုိင္မွာ ထုိင္ျပီး လက္သီးေလး ဆုပ္ လို႔ ၾသ၀ါဒ ခံေနတာေတြကို ၾကည့္ျပီး ဘယ္လို ခံစားမိမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ ျမန္မာဟာ ျမန္မာ မ ဟုတ္လား။ ေနာက္ သိပ္မၾကာခင္ ထပ္ေတြ႔တယ္။ သြားေလရာမွာ ပု၀ါစၾကီးကို လည္ပင္းမွာ ေနာက္ျပန္ပတ္ပတ္ သြားေန တာေလ။ အဆိုးဆံုးက လႊတ္ေတာ္ထဲ မွာေတာင္မွ ပု၀ါစၾကီး ေနာက္ျပန္ပတ္ျပီး အဆိုေတြ ေဆြးေႏြးေနေ သး တယ္။ ျမန္မာ မိန္းကေလး မွန္သမွ် ပု၀ါကို ေနာက္ျပန္ ပတ္တာ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူး ပါဘူး ဗ်ာ။ ခန္႔ထည္မႈ၊ လွပမႈ တစ္ခုအေနနဲ႔ သံုးတဲ့ ပု၀ါကို အေရွ႕ေလးမွာခ်ျပီး သိမ္ေမြ႔တဲ့ ျမန္မာေတြကို ျမင္ရာ ကေန အခုေတာ့ ကုလားမ ေတြ ဆာရီပတ္သလို အမူအက်င့္ေတြက လႊတ္ေတာ္ထဲ အထိေတာင္ ေရာက္ ကုန္ ပါေပါ့လား။ ဒီလို ဒီလိုဒီလိုေတြဟာဒီလို ကုလားမေတြ ၀တ္တာပါ။ဒီမင္းသမီးေတြဆီက သင္ပါအံုး ျမန္မာ ၀တ္စံုနဲ႔ ကတၱီပါ ေဒါက္ျမင့္ေလးဟာ ျမန္မာသေကၤတ ျဖစ္ေပမယ့္ ျမန္မာ၀တ္စံုနဲ႔ ေလဒီရႈးကေတာ့ ဟို မေရာက္ ဒီမေရာက္လို႔ ေျပာလည္း ရပါတယ္။ ပိုျပီး ဆိုးတာက ျမန္မာ၀တ္စံုက ပု၀ါကုိ ကုလားလို ပတ္ျပီး စ တိုင္သစ္ လုပ္ေနတာ မၾကာခင္ ျမန္မာစတိုင္ဆိုတာ ဒီလို ျဖစ္ေတာ့မွာမို႔ ေရးလိုက္ရပါတယ္ ဗ်ာ။ ေမာင္ေရး From:MEGwww.mmdailystar.com 1Myanmar Daily Star Group at 18:00tyy
Friday, February 26, 2016
Tuesday, February 23, 2016
အားလုံး အတြက္
အားလုံး အတြက္
ျမန္မာနိင္ငံေတာ္၏ အနာဂတ္ ေငြစက္ကူ အသစ္ အားလုံး အတြက္
Thursday, April 30, 2009
အေတြ႔အၾကံဳသစ္တစ္ခု....
Aung: မႏိုင္းေရ ...... ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ မႏိုင္းဘ၀တစ္ေလ်ာက္မွာ အေပ်ာ္ဆုံးတစ္ေန႔ အေၾကာင္းကုိ စာတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးေပးပါ။ ဒါမွမဟုတ္ ေမ့လုိ႔မရႏိုင္တဲ့ ေန႔တစ္ေန႔အေၾကာင္းကုိေပါ့။
ေရႊမန္းသား "ေအာင္" ရဲ႕ အေျပာကို Orange Chit Thu ကပါ ေထာက္ခံခဲ့လို႔ ဒီစာကို ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အေပ်ာ္ဆံုးေန႔ဆိုတာ တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြအတြက္ ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန႔၊ ႏိုင္ငံျခားထြက္တဲ့ေန႔၊ ထီေပါက္တဲ့ေန႔.... စတာေတြ ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္။ ကြ်န္မအတြက္က ေပ်ာ္တဲ့ေန႔ေတြပဲရွိတယ္.. အေပ်ာ္ဆံုးေန႔ဆိုတာမ်ဳိး သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မရွိဖူးဘူး။ ေပ်ာ္တဲ့ေန႔မွာ ရယ္ေမာစရာ၊ ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးစရာေတြ ပါမယ္ဆိုတာ မေျပာလည္း သိၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကြ်န္မအတြက္ ေမ့မရတဲ့ေန႔ဆိုျပီး သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မရွိေပမယ့္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ၊ ဝမ္းနည္းစရာနဲ႔ ေမ့လို႔မရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိခဲ့တယ္။ ဝမ္းနည္းစရာကို ေမ့ထားျပီး ေပ်ာ္စရာေတြကိုပဲ ကြ်န္မ မ်ားမ်ားမွတ္ထားပါတယ္။ အခုလည္း (ကြ်န္မအတြက္) အမွတ္တရလည္းျဖစ္၊ ရယ္လည္း ရယ္ခ်င္တဲ့ အျဖစ္တစ္ခုကို ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလး ေရးခ်လိုက္ပါတယ္။
ကြ်န္မအခု သင္ရတဲ့ ကေလးေတြက ၁၂ႏွစ္၊ ၁၃ႏွစ္ အရြယ္ေတြမ်ားတယ္။ သူတို႔အရြယ္က အရာရာ စူးစမ္းစပ္စုခ်င္ၾကတဲ့ အရြယ္ေတြ၊ ဆိုးလို႔ ေပ်ာ္လို႔ ေကာင္းတဲ့အရြယ္ေတြျဖစ္တယ္။ အတန္းထဲမွာ အမ်ားက ဗမာစကား ေကာင္းေကာင္းမေျပာတတ္တဲ့ ရွမ္း၊ အခါ၊ တရုတ္၊ ဝ ေတြျဖစ္တယ္။ "ဆရာမ ကြ်န္ေတာ္ ေရစားခ်င္တယ္" ဆိုတဲ့ လူမ်ဳိးေတြေပါ့။ (ေရေသာက္ခ်င္တာကို ဆိုလိုပါတယ္) ကြ်န္မလည္း ရွမ္းလိုက မလည္မဝယ္၊ အခါ၊ ဝလိုက မတတ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္တယ္။ အတန္းထဲမွာ စကားႏွစ္မ်ဳိး၊ သံုးမ်ဳိးတတ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ဘာသာျပန္ငွားထားရတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ အတန္းတက္စ တစ္ေန႔မွာ ရွမ္းမ ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္က ကြ်န္မကို လာတိုင္တယ္။ "ဆရာမ.. ဆရာမ.. အားတီ သမီး ရင္ကို လာကိုင္တယ္။ အခုနားက သမီးအေမ ေက်ာင္းလိုက္လာတယ္၊ အားတီကို မေတြ႔လို႔ ဆရာမကို တိုင္တာ" တဲ့။ (ဗမာစကားေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေျပာတတ္သူမို႔ "ရင္"လို႔ သူမသံုးဘူး။ ကြ်န္မက ဖတ္ရ ယဥ္ေက်းေအာင္ ရင္လို႔ သံုးလိုက္တာပါ) တိုက္ရိုက္ၾကီး ေျပာလာတဲ့ စကားေၾကာင့္ ကြ်န္မ ေၾကာင္သြားတယ္။ နားလည္း ရွက္သြားသလိုပဲ။ သူေျပာတဲ့ အားတီဆိုတဲ့ ရွမ္းေကာင္ေလးက အတန္းထဲမွာ ဟိုလူစ၊ ဒီလူစနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ ဒီေက်ာင္းသူေလးရဲ႕ ရင္ကို စေနာက္ရင္း ထိမိတာလား? သူ တမင္ပဲ သြားကိုင္ခဲ့တာလား မသိဘူး...
ေက်ာင္းသားက ဆရာမကို အားကိုးတၾကီးနဲ႔ တိုင္လာျပီဆိုေတာ့ ကြ်န္မလည္း "ေအး.. ခဏေန ဆရာမ ဆံုးမေပးမယ္" ဆိုျပီး စာစသင္လိုက္တယ္။ အုပ္ထိန္းသူေတြပါ ပါလာႏိုင္ေလာက္တဲ့ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ၾကံဳတဲ့ ျပႆနာမို႔ ကြ်န္မ ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲ မသိခဲ့ဘူး။ လုပ္သက္က မရင့္ေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳလည္း မရွိျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အားတီကို လူသိရွင္ၾကား ဆိုဆံုးမမိရင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ေက်ာင္းသားေတြ ဝိုင္းေလွာင္ၾကမွာလည္း စိုးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာသင္ရင္း အားတီကို ဘယ္လို ဆံုးမရမလဲလို႔ ကြ်န္မေတြးေနမိတယ္။
အတန္းေျပာင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အားတီကို ကြ်န္မနားေခၚလိုက္တယ္။
"အားတီ .. နင္ သူ႔ကို ဘာသြားလုပ္လဲ" လို႔ ကြ်န္မ ေမးေတာ့ "ဘာမွမလုပ္ဘူး" တဲ့။
"သူ႔ရင္ကို သြားကိုင္တယ္ဆို" ဆိုေတာ့ "ရင္" ဆိုတာကို သူနားလည္ပံု မရလို႔ "ဘာမွမလုပ္ဘူး" ဆိုတာပဲ ျပန္ေျဖတယ္။
"မိန္းကေလးက ေယာက္်ားေလးေတြနဲ႔ မတူဘူး။ ေလွ်ာက္သြားမထိ ရဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား" လို႔ ဆရာမၾကီးေလသံနဲ႔ ကြ်န္မ ထပ္ေျပာေတာ့ (နားမလည္ဟန္နဲ႔) "မသိဘူး" တဲ့။ ခက္ေတာ့ေနျပီ..... သူဘာလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို အလြယ္တကူသိေအာင္ ဒီဆရာမ ဘယ္လိုရွင္းရမလဲ မသိ?
"နင္.. ဒီလို သြားလုပ္တယ္ဆို" ဆိုျပီး ရုတ္တရက္ သူ႔ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ကိုင္သလို လုပ္ထည့္လိုက္မွ ပါးစပ္ပိတ္ျပီး သူ ေခါင္းညိတ္သြားေတာ့တယ္။
ကြ်န္မက ရယ္လည္းရယ္ခ်င္၊ လက္သရမ္းခ်င္တဲ့ သူ႔ကို ေဒါသလည္းထြက္နဲ႔ မ်က္ႏွာကုိ အတည္ဆံုးထားျပီး "ဘယ္လက္လဲ" လို႔ ေမးလိုက္တယ္။ သူဘာမွ မေျပာဘဲ ညာဖက္လက္ကို ထုတ္ေပးပါတယ္။ တုတ္ယူျပီး ထုတ္ေပးတဲ့ သူ႔ညာလက္ကို ကြ်န္မ ခပ္နာနာေလး ႏွစ္ခ်က္ဆင့္ ရိုက္ထည့္လိုက္မိတယ္။ ျပီးေတာ့ ေယာက္်ားေလးနဲ႔ မိန္းကေလးက မတူတဲ့အေၾကာင္း၊ လက္သရမ္းျပီး ေလွ်ာက္မထိသင့္ေၾကာင္း၊ ထပ္လုပ္ရင္ မိဘေတြ၊ ေက်ာင္းအုပ္ေတြပါ ပါလာႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္တယ္။ ကြ်န္မေျပာတာကို အားတီ နားလည္လား? မလည္လားေတာ့ မသိဘူး။ ကြ်န္မေျပာျပီးတာနဲ႔ အခန္းျပင္ကို သူထြက္သြားလိုက္တယ္။ ကြ်န္မက ေနရာမွာပဲ ရယ္ခ်င္သလိုလိုနဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္။
ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ မဖြယ္မရာ လုပ္ခံလိုက္ရလို႔ ကြ်န္မရယ္ခ်င္၊ ေပ်ာ္ရႊင္သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ နားမလည္သူကို နားလည္ေအာင္ လုပ္ျပလိုက္တဲ့ ကိုယ့္အျပဳအမႈကိုပဲ ရယ္ခ်င္မိတာပါ။ ဆရာမတစ္ခ်ဳိ႔ကို ဒီအျဖစ္ေျပာျပေတာ့ သူတို႔လည္း ျပံဳးမိၾကတယ္။ ဒီအျဖစ္က ဆရာမျဖစ္စ အေတြ႔အၾကံဳအျဖစ္ ကြ်န္မဘဝမွာ မွတ္မွတ္ရရ ေမ့မရေအာင္ က်န္ေနခဲ့မွာ ေသခ်ာပါတယ္။
(ေရးခိုင္းတ
No comments:
Post a Comment